18. Niedziela zwykła (rok C)
Strzeżcie się wszelkiej chciwości Łk 12, 13-21
Przypowieść mówi o niebezpiecznych potrzebach, które czynią człowieka zaślepionym egoistą. Bogacz chce sam siebie pokrzepić, sam w sobie znaleźć „odpoczynek”. Tym samym greckim słowem Ewangelia mówi o zaproszeniu Jezusa do tego, by wszyscy w Nim znaleźli „odpoczynek i pokrzepienie” (Mt 11,28)
czytaj: wiara.pl o. Augustyn Pelanowski OSPPE
17. Niedziela zwykła (rok C)
„Panie, naucz nas modlić się...Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą” Łk 11, 1-13
Bóg ofiaruje wieczność, gdy ofiaruję Mu czas. Czas, w którym o nic mi nie chodzi i nic nie jest ważniejsze niż przebywanie z Nim.
o. Augustyn Pelanowski OSPPE
16. Niedziela zwykła (rok C)
„Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła.
Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona” Łk 10, 38-42
Pośród wielu propozycji „tego świata” powinniśmy obierać tę cząstkę, która jest najistotniejsza. Sprawy drugorzędne nadal będą istniały, ale będą miały sens o tyle, o ile będziemy je wykonywali właśnie ze względu na to, co najważniejsze. Najważniejsze natomiast może być jedynie to, co nie przemija. Wieczny jest tylko Bóg i tym wiecznym życiem obdarzył także nasze dusze. Dlatego niemalże „instynktownie” dążą one do Niego, choć to dążenie często jest hamowane przez nasze grzechy i nieuporządkowania.
Tylko będąc u stóp Jezusa, w Jego „szkole”, zasłuchani w Jego nauczanie, jesteśmy w stanie usłyszeć to dążenie naszego serca i podjąć wyzwanie wiernego kroczenia za Panem.
za: klaryskikapucynki.pl/xvi-niedziela-zwykla-rok-c
15. Niedziela zwykła (rok C)
„Kto jest moim bliźnim?”. Łk 10, 25-37
Mądry i oczytany znawca Prawa pyta Jezusa o istotę religijności. Wezwany do miłości każdego człowieka, czuje się nieswojo. Odkrywa nagle w sobie niezdolność kochania innych, nędzę braku miłości i chciałby się usprawiedliwić. Może Chrystus uściśli, kto ma być mi bliski, wskaże wyjątki, wykluczy jakąś grupę ludzi i będzie łatwiej wypełnić Prawo…Jezus zaś opowiada przypowieść o tym, czym jest miłość. Kochać to znaczy być jak Samarytanin:„dostrzec” drugiego, rozpoznać go jako kogoś podobnego do mnie, wartego miłości. To otworzyć serce, pozwolić by „głęboko się poruszyło”, a więc nie ominąć, nie być obojętnym na jego los, problemy, nędzę. Kochać to znaczy „podejść”, a jeśli trzeba „pochylić się i opatrzyć rany”. Odważyć się „dźwignąć” brzemię jego może trudnej historii życia, wesprzeć go własnymi zasobami: dobre słowo, pocieszenie bywa jak juczne zwierzę, które niesie. Kochać to „pielęgnować” co w nim dobre… za: myslduchowa.pl
14. Niedziela zwykła (rok C)
„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”. Łk 10, 1-20
Jezus kieruje te słowa nie do ścisłego grona dwunastu apostołów, ale wyznacza jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch uczniów... Nie można znać Jezusa i o Nim nie mówić. Nie można być ochrzczonym i żyć tak, jakby to nie miało wpływu na nasze życie. Mamy dzielić się swoją wiarą... Każdy podczas chrztu otrzymuje zapaloną od paschału - symbolu Jezusa Chrystusa - świecę. Jej płomień symbolizuje światło wiary. Najpierw mieli o nią dbać nasi rodzice i chrzestni; potem już my sami mamy iść i zapalać światłem naszej wiary wiarę innych. Wiara umacnia się, gdy jest przekazywana... Uczestniczymy we Mszy św., słuchamy Jezusa, który przemawia do nas w swoim słowie. Za chwilę przyjmiemy Go, bo przyjdzie do nas w Komunii. On jednak chce dotrzeć do każdego człowieka, do naszych bliskich, znajomych. Chce, żebyśmy Go im zanieśli. ks. Leszek Smoliński Bliskośc z Bogiem i ludźmi
