DZIESIĘĆ PRZYKAZAŃ - PODSUMOWANIE

Zakończyliśmy cykl spotkań, studiujemy KKK, rozdział Przykazania Boże. W Biblii znajdujemy nakazy i żądania. Zawierają one to, co wierzący nazywają wolą Bożą. Najbardziej znanym ich zbiorem jest „Dziesięć przykazań”. Znajdujemy go w dwu miejscach Starego Testamentu: w Księdze Wyjścia oraz w Księdze Powtórzonego Prawa Nowy Testament wielokrotnie nawiązuje do nich, np. w Kazaniu na Górze, w opowiadaniu o bogatym młodzieńcu i w Liście do Rzymian. Przykazania te mają szczególne znaczenie dla Żydów i chrześcijan, którzy uznają je za najważniejsze nakazy Boga. Dlatego od najdawniejszych czasów są one przekazywane w chrześcijańskim przepowiadaniu, jako zasady życia wiarą. Przykazania Boże wyszczególniają podstawowe warunki utrzymania żywej wspólnoty pomiędzy Bogiem i Jego ludem. Zapraszają wierzących do współuczestniczenia w rozpoczętym przez Boga wyzwalaniu całej ludzkości po to, aby wszyscy zachowali w sobie obraz Boga i mogli żyć wolni.

Dziesięć przykazań Bożych: Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.
2. Nie będziesz brał imienia Pana, Boga swego, nadaremnie.
3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
4. Czcij ojca swego i matkę swoją.
5. Nie zabijaj.
6. Nie cudzołóż.
7. Nie kradnij.
8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
9. Nie pożądaj żony bliźniego swego.
10. Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

Pierwsze przykazanie zakazuje czci fałszywych bogów. Dla chrześcijanina oznacza to  wezwanie do niezachwianej wiary w prawdziwie wyzwalającego Boga i oddanie się Jemu. Fałszywymi i zniewalającymi nas bogami naszych czasów są: władza, dążenie do sukcesu i sławy, pieniądz.

Drugie przykazanie przestrzega, aby nie powoływać się fałszywie na Pana Boga, aby nie nadużywać imienia Bożego. Nadużycie imienia Bożego polega na tym, że ktoś powołuje się na Niego, by w „Jego imieniu” szkodzić życiu i wolności innych.

Trzecie przykazanie napomina ludzi, aby nie zagubili się w wirze pracy, aby w dążeniu do wypełnienia swych codziennych obowiązków nie zapomnieli o Bogu. Każdego siódmego dnia winni brać udział w „odpoczynku Boga” Stwórcy, mieć czas dla Niego i dla siebie, poddać się Jego odradzającemu działaniu.

Czwarte przykazanie jest przestrogą: Naród, w którym młode pokolenie nie oddaje rodzicom należnej im czci, nie może trwać w swoim istnieniu.

Piąte przykazanie chroni przede wszystkim tych, którzy nie mogą się bronić. Zawiera nie tylko zakaz zabijania, ale również wezwanie do obrony praw wszystkich ludzi i do stworzenia bardziej humanitarnych warunków życia.

Szóste i dziewiąte przykazania zmierzają do tego, aby chronić przed zniszczeniem przez egoizm wspólnotę mężczyzny i kobiety, miłość małżeńską, które winny być odbiciem wierności Boga.

Siódme i dziesiąte przykazania wskazują, że uporządkowane i pewne stosunki własnościowe są bezwzględnym warunkiem współżycia ludzi. Bóg pragnie, aby ludzie mogli żyć w wolności. Dlatego dal im „Ziemię Obiecaną” - jakąś własność. W przykazaniach tych nie chodzi tylko o ochronę własności. Kto posiada jakąś własność musi nią sumiennie zarządzać. Wolno jej używać, ale nie nadużywać. Jest ona nie tylko dla niego samego, ale powinna służyć wszystkim ludziom.

Ósme przykazanie każe nam zrozumieć, że wszystko, co opiera się na fałszu i obłudzie, jest tymczasowe - nigdy nie stworzy trwałych wartości. A kłamstwo potrafi przekreślić wolność i godność człowieka.

Dopiero po przestudiowaniu przykazań w wydaniu K.K.K. zdajemy sobie sprawę jak płytko je traktowaliśmy. Katechizm przybliża nam cały przekrój tematów, na które do tej pory nie zwracaliśmy uwagi. Przykazania w wydaniu Boskim są przykazaniami skróconymi, dopiero ich rozwinięcie przez Pana Jezusa ( np. Kazanie na Górze) pozwala zdać sobie sprawę z naszej niedoskonałości. O ile pierwsze dwa przykazania są oczywiste i raczej z przestrzeganiem ich (myślę) nie ma większego problemu, to już pozostałe odnoszą się do naszego człowieczeństwa uwzględniając zachowania narodowe, ukształtowane przez wieki walki o byt i  ciche przyzwolenie na kombinatorstwo (kradzież), naszą seksualność i osobiste charaktery.

Myślę, że codziennie trzeba podejmować walkę z naszą niedoskonałością, Pan jest doskonały i widząc naszą walkę, chociaż jesteśmy niedoskonali, poda nam pomocną dłoń.

W artykule wykorzystano fragmenty z innych czasopism katolickich

                                                                           Pielgrzym.