Ks. Tadeusz Myszczyński TChr

            „Dnia 23 grudnia 1991 r. – odszedł, już razem z Chrystusem którego całym sercem ukochał, obchodzić pamiątkę Wcielenia w niebie, prawdziwie Boży Kapłan, Zakonnik, Człowiek.

Urodził się 29 września 1914 r. w Wilnie – chrzest otrzymał w Warszawie, gdzie rodzina zamieszkała i przeszła prawdziwą wojenną gehennę – w czasie Ii wojny światowej. Ojciec i brat zginęli w Palmirach pod Warszawą, drugi brat w obozie, siostra w Powstaniu Warszawskim.

Święcenia kapłańskie otrzymał 16.VI.1940 r. w Krakowie. Najpierw prefekt tajnych szkół w Warszawie, po wojnie, w latach 1946-1950 administrator parafii Chojnica-Morasko koło Poznania, ojciec duchowny w seminarium duchownym, potem znowu duszpasterz na Pomorzu Zachodnim w Goleniowie, Szczecinie i Pyrzycach. Od roku 1969 pojawiają się pierwsze oznaki choroby, która towarzyszy mu aż do śmierci. W tym też czasie zaczyna niezwykle ofiarną działalność na rzecz chorych i poczętego życia. Narażając się cenzurze, rozpowszechnia najpierw Biuletyn Miłości, który przekształci się wreszcie w Biuletyn Krucjaty Miłości pt. Miłujcie się.

Od roku 1980 miejscem jego zamieszkania i centrum działalności Krucjaty Miłości staje się poznański Dom Główny Towarzystwa Chrystusowego. Tu na wózku inwalidzkim szerzy na piśmie i w czynie Boże Miłosierdzie: jest spowiednikiem, powiernikiem, kierownikiem sumień, cierpliwym i modlącym się kapłanem.

Przeżył 77 lat życia, 51 kapłaństwa, 57 życia zakonnego, w tym 22 lata ciężkiej choroby(…) Wspominamy jego pełne miłości życie – tej Miłości, która z żłóbka betlejemskiego spływa stale na całą ziemię”.

Źródło: Msza Święta. Miesięcznik Biblijno-Liturgiczny, grudzień 1992, (554), Rok XLVIII,

dostarczył P. Zenon Pilarczyk